"Ważne jest nie samo osiągnięcie wierzchołka,
lecz droga do niego."
Joe Tasker

Aby dojść do świątyni, trzeba wspiąć się stromą ścieżką na
szczyt porośniętego starodrzewiem wzgórza Dębnik (ok. 70 metrów ponad dolinę
Sanu).
Wiekowa budowla stoi na wysokości ponad 344 m n.p.m., na polanie
otoczonej nagrobkami.
Według miejscowej tradycji miała stanąć we wsi, a nie na
Dębniku. Trzykrotnie zaczynano ją budować u stóp wzgórza - i trzykrotnie
cudowna siła przenosiła drewniane kłody na szczyt wzgórza. Aż w końcu uznano to
miejsce za "wybrane".
Cerkiew jest jedyną pozostałością z dawnego kompleksu
zabudowań klasztornych unickiego zakonu bazylianów. Mnisi gospodarzyli tu do
1744 r., kiedy to przenieśli się do Dobromila. Świątynię oraz budynki
klasztorne otaczały dwa pierścienie kamiennych murów przedzielone fosą, od
wschodu i zachodu wejścia strzegły drewniane baszty - dzwonnice. Jedna z nich
spłonęła jeszcze przed 1939 r. Drugą rozebrano po wojnie. Ślady obwarowań
czytelne są do dziś.
Przeprowadzone kilka lat temu badania dendrochronologiczne
budulca cerkwi, przeniosły datowanie jej budowy na rok 1659. Użytkowana była do
1947 r., dzisiaj stanowi filię Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku (klucz
znajduje się u pani Doroty Demkowicz, przy wjeździe do Ulucza od strony
Dobrej).
W dniu odpustu tj. na uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego
odbywają się w świątyni nabożeństwa. W 2016 r. uroczystości te odbywały się w
dniach 11 - 12 czerwca (w programie były spotkania modlitewne, spotkanie przy
ognisku, uroczysta liturgia na Dubniku oraz koncert muzyki chórowej).
Obok cerkwi zachowało się kilka starych kamiennych
nagrobków, pozostałych po przycerkiewnym cmentarzu. Stoi tu również krzyż i
tablica pamiątkowa z 1990 r., poświęcona księdzu Michałowi Werbyckiemu –
kompozytorowi hymnu narodowego Ukrainy.
Dzisiejsza miejscowość Ulucz to kilkanaście domów, trochę zabudowań
popegeerowskich. Rozległe lasy, bystry nurt Sanu, bogactwo świata roślin i
zwierząt. Oaza ciszy i spokoju. Aż trudno sobie wyobrazić, że w przeszłości
była to jedna z najludniejszych wsi w powiecie brzozowskim. Wieś została
spalona przez UB a mieszkańcy wysiedleni. Pozostały po nich zdziczałe sady i
resztki zabudowań.
***
Ulucz– osada w Polsce położona w województwie
podkarpackim, w powiecie brzozowskim, w gminie Dydnia, nad rzeką San.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz